فسوفولیپدها مولکلول‌هایی هستند که در غشا و سطوح سلولی از جمله سطح یلول‌های خونی و سلول‌های دیواره‌ی عروق قرار گرفته‌اند. در بدن بعضی افراد سیستم ایمنی علیه این مولکلول‌ها واکنش نشان داده و آنتی‌بادی تولید می‌کند. این واکنش‌های ایمنی روی جریان خون در بدن این افراد تاثیر گذاشته، سبب ایجاد لخته‌های متعدد خون می‌شود و در خانم‌های باردار احتمال سقط جنین یا مرده‌زایی را بالا می‌برد. البته لازم به ذکر است که همه افرادی که آنتی‌بادی‌های ضدفسفولپید تولید می‌کنند، دچار عارضه لخته خون یا سقط جنین نمی‌شوند.

بر اساس یک پژوهش جدید، مصرف ملاتونین در دختران نوجوان با کاهش رفتارهای عمدی آسیب به خود (خودآزاری[1]) همراه بوده است.

بر اساس نتایج حاصل از مطالعه‌ای که به تازگی در ژورنال Clinical Endocrinology & Metabolism به چاپ رسیده است، به نظر می‌رسد مواجهه با برخی از متابولیت‌های فتالات ریسک ابتلا به دیابت در خانم‌های سفیدپوست را افزایش می‌دهد.

این دارو از طریق تنظیم سطح گلوتامات مغزی عمل می‌کند. نقش گلوتامات در روند بیماری افسردگی به طور کامل مشخص نشده است اما به نظر می‌رسد افت سطوم مغزی این ترکیب، بیمار را با اختلالات مود مواجه می‌کنند. علاوه‌براین، کتامین در روند تولید فاکتور نورتروپیک مغزی هم دخالت داشته باشد. این پروتئین در تعیین توان نوروپلاستیسته مغزی یعنی توانایی مغز برای سازگار شدن با شرایط جدید، نقش پررنگی دارد.

در طی روند اهدای خون، اهداکننده باید روی یک صندلی راحت بنشیند. در ادامه، سوزن باید به آهستگی وارد یکی از عروق دست او بشود. در این صورت احتمال بروز عوارضی چون سبکی سر به حداقل می‌رسد. در هر بار اهدا، یک واحد خون (به طور تقریبی 500 سی‌سی) خون از بیمار گرفته می‌شود. بعد از اتمام پروسه، بیمار باید مایعات شیرین بنوشد.