بربرین اورسودئوکسیکولات[1] (HTD1801) مولکول جدیدی است که به نظر می‌رسد پتانسیل بالایی برای ورود به بازار داروهای دیابت نوع دو را داشته باشد. مصرف این ماده با کاهش قابل توجه هموگلوبین A1C (Hb A1C) و همچنین قند ناشتا بیماران همراه بوده است. جمعیت مصرف‌کننده این دارو صرفا موارد جزئی عوارض خفیف تا متوسط را تجربه کردند.

در بازار دارویی سرتاسر دنیا جای خالی دارویی با اثرات متابولیک که بتواند ریسک فاکتورهای مربوط به دیابت نوع دو را هدف قرار بدهد و بتواند قند خون خیل عظیم بیماران مبتلا به این مشکل را تنظیم نماید، احساس می‌شود. تحقیقات جدید دانشگاه پکن حاکی از آن است که HTD1801 ممن است دقیقا همین دارو باشد.

HTD1801 یک مولکول داروئی نوین با اثرات ضدالتهابیست که به عنوان تنظیم‌کننده متابولیک هم عمل کرده و در کنترل دیابت کمک‌کننده است. جزء بربرین این مولکول به عنوان فعال‌کننده آنزیم AMP Kinase عمل کرده، روند سوخت‌وساز گلوکز و اسیدهای چرب را بهینه‌سازی می‌کند. بدین ترتیب، سبب بهبود حساسیت به انسولین شده و واکنش‌های التهابی را کمتر می‌کند. جزء اورسودئوکسی‌کولیک اسید به عنوان تنظیم‌کننده اسیدهای صفراوی و برای درمان اختلالات هپاتوبیلیاری کاربرد دارد. مولکول ترکیبی بربرین اورسودئوکسیکولات، ضمن حفظ اثرات هر جزء، اثرات فارماکولوژیک منحصربه‌فردی از خود نشان می‌دهد.  

فاز دو کارآزمایی بالینی این دارو در 14 مرکز در چین برگزار شده است. در این مطالعه 12 هفته‌ای، 113 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سنی جمعیت مورد مطالعه 54.3 بوده، 36.3 درصد جمعیت خانم و 67.3 درصد آقا بودند. میانگین قند خون ناشتا بیماران مورد بررسی کمتر از 250.5 میلی‌گرم بر دسی‌لیتر و میانگین A1C بین 7 تا 11 بوده است.

بیماران به صورت رندوم به 3 گروه تقسیم شدند. گروه اول (38 نفر) به صورت روزانه پلاسبو دریافت کردند، گروه دوم (37 نفر) روزی 2 بار هر بار 500 میلی‌گرم HTD1801 و گروه سوم (38 نفر) روزی 2 بار هر بار 1000 میلی‌گرم HTD1801 دریافت کردند.

هموگلوبین بیمار در ابتدای مطالعه، هفته 8 و 12 اندازه‌گیری شد. در هفته 12، سایر تغییرات پروفایل قند خون بیماران و پارامترهای کبدی هم بررسی شد.

به نظر می‌رسد یک ارتباط وابسته به دوز بین مصرف HTD1801 و وضعیت A1C وجود دارد. در هفته 12، در 55.9 درصد بیماران گروه 3 و 15.2 درصد بیماران گروه 1، سطح A1C کمتر از 7 گزارش شد.

قند ناشتا در گروه 2 به اندازه 13 میلی‌گرم در دسی‌لیتر و در گروه سوم 18.4 میلی‌گرم بر دسی‌لیتر کاهش یافت. در گروه پلاسبو این شاخص 0.3 میلی‌گرم در دسی‌لیتر تغییر کرده بود.

مصرف HTD1801 با کاهش LDL و سایر لیپوپروتئین‌ها (به غیر از HDL) همراه بود. در پایان مطالعه دیده شد که سطح آنزیم‌های کبدی بیمارانی که HTD1801 دریافت کرده بودند هم کاهش پیدا کرد. در پایان 12 هفته، تغییرات وزن چشمگیری در بیماران مشاهده نشد.

10 مارچ 2025

منبع: سایت Medscape.com