تأثیر ویتامین ها بر عملکرد سیستم ایمنی در بیماران کووید-19
در حالی که همچنان درمان صد در صد موثر برای کووید-19 وجود ندارد، توجه بر روی ابعادی متمرکز است که بتواند بر تقویت سیستم ایمنی تاثیر بگذارند. مطالعات اخیر نقش احتمالی تغذیه در کووید- 19 را بررسی کرده اند.
تأثیر ویتامین ها بر عملکرد سیستم ایمنی در بیماران کووید-19
در حالی که همچنان درمان صد در صد موثر برای کووید-19 وجود ندارد، توجه بر روی ابعادی متمرکز است که بتواند بر تقویت سیستم ایمنی تاثیر بگذارند. مطالعات اخیر نقش احتمالی تغذیه در کووید- 19 را بررسی کرده اند.
ویتامین D3
بیمارانی که دچار عفونت با کووید-19 شده و دچار کمبود ویتامینD3 هستند بهبودشان به اندازه افرادی که از نظر این ویتامین کمبودی ندارند موفقیت آمیز نیست و این حکایت از نقش ایمونومادولاتوری ( تعدیل کننده سیستم ایمنی) ویتامین D دارد.
فواید بالقوه ویتامین D3 از توانایی آن در تحریک بیان پپتیدهای ضد میکروبی ناشی می شود که به حفظ یکپارچگی ساختار سلول های اپیتلیال کمک می کنند؛ افزایش بیان ژن های آنتی اکسیدان منجر به کاهش التهاب، افزایش تولید ماکروفاژ و سوپراکسید، فاگوسیتوز، سرکوب فعالیت T-helper نوع 1؛ کاهش تولید سایتوکاین های پیش التهابی، افزایش سایتوکاین های ضد التهابی و تحریک سلولهای T سرکوبگر می شود.
کمبود ویتامین D نیز در کنار سن بالا به عنوان ریسک فاکتور افزاینده احتمال عواقب نامطلوب کووید-19مطرح شده است. سطح کافی ویتامین D ممکن است با بیان CRP
( مارکر التهاب)، کاهش خطر انعقاد خون و سرکوب سیستم ایمنی ارتباط معکوس داشته باشد. ممکن است گیرنده های پروتئینی در SARS-CoV-2 توسط ویتامین D3 تنظیم شوند.
اگرچه هنوز در کووید-19 ثابت نشده است، اما استفاده از ویتامین D با کاهش بروز و شدت سایر عفونت های ویروسی همراه بوده و ممکن است سایتوکاین های پیش التهابی را که با شدید تر شدن بیماری و افزایش مرگ و میر در کووید-19 همراه هستند، کاهش دهد.
ویتامین C
ویتامین C دارای فعالیت های آنتی اکسیدانی است و کمبود آن با اختلال در تعادل بین فعالیت آنتی اکسیدانی و تولید اکسیدان همراه است. مکمل ویتامین C ممکن است نقش پیشگیرانه در برابر عفونت های ویروسی داشته و طول دوره و شدت آنها را کاهش دهد.
ویتامین C سایتوکاین های پیش التهابی را که در کووید-19 فعال می شوند و ممکن است در طوفان سایتوکاینی نقش داشته باشند را کاهش داده؛و سایتوکان های ضد التهابی را افزایش می دهد؛ سطوح TNF آلفا (سایتوکاین پیش التهابی که ورود سارس کووید-19 را به سلول های میزبان تسهیل می کند) را کاهش و سطوح اینترلوکین 10 که باعث کاهش التهاب می شود را افزایش می دهد. ویتامین C در سپسیس که به دنبال عفونت ریه ایجاد می شود نقش دارد و بیماران مبتلا به کووید-19 خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت ریه دارند.
براساس مطالعات زینک که یک ملح معدنی کلیدی است اثرات ایمونومادولاتوری و ضد ویروسی دارد. عوارض جانبی ناشی از کمبود زینک شامل افزایش سایتوکاین های پیش التهابی، ریمادلینگ بافت ریه، تغییرات در عملکرد سل بریر ها در دیواره سلوهای بافت اپیتلیال ریه، کاهش تعداد لنفوسیت ها و نقص عملکرد آنهاست. زینک در تولید و تکثیر ویروسی مداخله می کند. در کووید-19 مکمل درمانی با زینک ممکن است باعث کاهش عفونت سیستم تنفسی تحتانی از طریق مهار پوشش برداری، اتصال و تکثیر ویروس شود.
اسید های چرب امگا-3
اسید های چرب امگا-3 خواص ضد ویروسی علیه ویروس آنفولانزا دارند. نقش آنها در کووید-19 بحث برانگیز است؛ چرا که هم بهبود در اکسیژن رسانی و هم افزایش احتمال آسیب های اکسیداتیو با آنها مشاهده شده است.
سایر ترکیبات که ممکن است اثرات ایمونومادولاتوری در کووید-19 داشته باشند شامل ویتامین E، سلنیوم، منیزیم و ویتامین A هستند؛ اگر چه تحقیقات بیشتری در این رابطه لازم است.
اکتبر 2020
منبع خبر : uspharmacist
تهیه و تنظیم: دکتر رومینا محمدی
ارسال نظر