معرفی داروی
Aclidinium
داروی آنتی کولینرژیک، طولانی اثر
نام ژنریک:
آکلیدینیوم
دسته دارویی:
داروی ضد کولینرژیک، طولانی اثر
اشکال دارویی:
پودر آئروسل فعال شده ، استنشاقی ، به فرم بروماید: 400 میکروگرم /دوز
موارد مصرف:
بیماری انسدادی مزمن ریه(COPD): درمان نگهدارنده بیماران مبتلا به انسداد ریوی مزمن (COPD).
دوز مصرفی:
بزرگسالان: COPD: فرم استنشاقی: استنشاق پودر خشک: 400 میکروگرم (یک استنشاق) دو بار در روز
سالمندان: مشابه دوزینگ بزرگسالان.
نارسایی کلیوی وکبدی: نیازی به تنظیم دوز ندارد.
نحوه ی مصرف :
پودر خشک استنشاقی: استنشاق از راه دهان صبح و عصر با فاصله 12 ساعت استفاده شود. دستگاه با استنشاق بیمار فعال می شود. بلافاصله قبل از اولین استفاده دستگاه را از پاکت خارج کنید.
قبل از هر بار استفاده ، کلاهک محافظ را از دستگاه استنشاق جدا کرده و با فشار دادن و رها کردن دکمه سبز دستگاه را برای استفاده آماده سازید. اطمینان حاصل کنید که محفظه کنترل از قرمز به سبز تغییر یافته است (نشانگر این است که دستگاه آماده استفاده است).
اگر محفظه کنترل قرمز باشد، مجدداً با فشار دادن و رها کردن دکمه سبز، دستگاه استنشاقی را فعال نمایید.
قبل از حلقه کردن محکم لب ها دور قسمت دهانی دستگاه و استنشاق دوز، یک بازدم عمیق انجام دهید. یک صدای "کلیک" وجود دارد تا اطمینان حاصل شود که دوز بطور کامل مصرف شده است؛ اگرچه برخی از بیماران ممکن است صدای "کلیک" را نشنوند. برای اطمینان از این که دوز به درستی استنشاق شده از پنجره کنترل استفاده کنید که باید بعد از استفاده قرمز شده باشد. اگر پنجره کنترل هنوز سبز است، مراحل استنشاق را تکرار نمایید.
عوارض جانبی:
عوارض جانبی با شیوع بین 1٪ تا 10٪: سردرد، افتادن، اسهال، دندان درد ، استفراغ، نازوفارنژیت، سرفه، رینیت، سینوزیت
عوارض با شیوع کمتر از1٪ و بعد از وارد شدن به بازار و/ یا گزارش موردی: آنافیلاکسی ، آنژیوادم ، تاری دید، برونکواسپاسم، نارسایی قلبی، دیابت ملیتوس ، بلوک دهلیزی بطنی استیج یک، تهوع، آرتروز ، خارش، بثورات جلدی، استوماتیت، تاکی کاردی، واکنش حساسیت نوع 1، احتباس ادراری ، کهیر ، اختلال در صدا، خشکی دهان
موارد منع مصرف:
حساسیت به آکلیدینیوم یا هر جزیی از فرمولاسیون، حساسیت شدید به پروتئین های شیر.
موارد احتیاط مصرف و نکات مورد توجه:
نگرانی های مربوط به عوارض جانبی:
برونکوسپاسم: بطور متناقض ممکن است با مصرف داروهای استنشاقی برونکوسپاسم اتفاق بیافتد، که می تواند تهدید کننده حیات باشد. این عارضه باید از پاسخ درمانی ناکافی به دارو متمایز شود. اگر برونکوسپاسم پارادوکسیکال اتفاق افتاد، مصرف دارو باید فورا قطع شود و درمان جایگزین به کار گرفته شود.
واکنش های حساسیتی: واکنش های حساسیت سریع شامل آنافیلاکسی، آنژیوادم، خارش، راش و کهیر ممکن است بروز پیدا کند. در صورت بروز علائم و نشانه های واکنش افزایش حساسیت، دارو فورا قطع شود.
نگرانی های مربوط به بیماری:
گلوکوم: در بیماران مبتلا به گلوکوم با زاویه بسته با احتیاط استفاده شود؛ ممکن است فشار داخل چشم را افزایش دهد.
احتباس ادرار: در بیماران با احتباس ادراری با احتیاط استفاده شود. علائم و نشانه های احتباس ادراری کنترل شود، به خصوص در بیمارانی که هیپرپلازی پروستات یا انسداد گردن مثانه دارند.
نکات اختصاصی مربوط به اشکال دارویی:
لاکتوز: پودر استنشاقی ممکن است حاوی لاکتوز باشد. در بیماران با حساسیت شدید به پروتئین شیر این دارو منع مصرف دارد.
سایر احتیاطات:
استفاده مناسب: برای درمان اولیه (شرایط حاد) برونکواسپاسم قابل استفاده نمی باشد.
اثرات متابولیسم/ترانسپورت دارو:
سوبسترای CYP2D6 (جزئی) و CYP3A4 (جزئی). (اینکه گفته می شود سوبسترای مینور یا ماژور است بر اساس پتانسیل تداخلات دارویی است که در بالین اهمیت دارند.)
تداخلات دارویی:
داروی آنتی کولینرژیک ممکن است اثر تاکی کاردی محصولات حاوی کانابینوئید به جز کانابیدیول، خطر عوارض جانبی گوارشی گلوکاگون، عوارض جانبی توپیرامات و Mirabegron، عارضه یبوست Ramosetron، اثرات جانبی یبوست و احتباس ادراری آگونیست های اپیوئیدی (با رده خطرC) و اثر آنتی کولینرژیک سایمتروپیوم و گلیکوپیرولات (استنشاق دهانی) ، عارضه ی یبوست الوکسادولین، اثر زخم معده ناشی از کلرید پتاسیم، اثر اولسروژنیک سیترات پتاسیم (با رده خطرX) را تقویت کنند.
داروهای زیر ممکن است اثر آنتی کولینرژیک عوامل آنتی کولینرژیک را تقویت کند: Umeclidinium، Revefenacin، Pramlintide ،Tiotropium، اکساتومید، ایپراتروپیوم استنشاقی، گلیکوپیرونیم موضعی (با رده خطر X) و فراورده های حاوی سم بوتولینوم، Mianserin (با رده خطر C)
• داروهای آنتی کولینرژیک ممکن است اثر درمانی این داروها را کاهش دهند: مهارکننده های استیل کولین استراز، Itopride، داروهای دستگاه گوارش (پروکینتیک) (با رده خطر C) و Levosulpiride (با رده خطر X). Secretin (با رده خطر D؛ اصلاح درمانی: داروهای آنتی کولینرژیک حداقل 5 نیمه عمر قبل از مصرفsecretin قطع شوند)
• داروهایی که برای درمان بیماری های تنفسی استفاده می شوند؛ ممکن است عوارض جانبی Loxapine را تقویت کنند. به طور خاص تر، استفاده از این داروها برای درمان بیمارهای تنفسی احتمالاً مارکر بیمارانی است که در معرض خطر بیشتری برای تجربه برونکواسپاسم قابل توجه با استفاده از لوکساپین استنشاقی قرار دارند. این مورد بطور اختصاصی برای داروی Adoxuve برند داروی لوکزاپین که فرمول استنشاقی دارو است مطرح است. این امر در مورد فرمولاسیون های غیر استنشاقی loxapine صدق نمی کند. (رده ی خطر: X)
• آنتاگونیست های موسکارینی طولانی اثر (LAMAs) ممکن است اثر درمانی متاکولین را کاهش دهند. لذا آنتاگونیست های موسکارینی طولانی مدت (LAMA) حداقل به مدت 7 روز قبل از استفاده از متاکولین باید قطع شوند (رده ی خطر: D)
• داروهای آنتی کولینرژیک ممکن است باعث کاهش انحلال قرص های نیتروگلیسیرین زیر زبانی شده و ممکن است جذب نیتروگلیسیرین را کند یا مختل کند. (رده ی خطر: C)
• داروهای آنتی کولینرژیک ممکن است غلظت سرمی دیورتیک های تیازید و شبه تیازیدی را افزایش دهند. (رده ی خطر: C)
مصرف در بارداری و شیردهی:
بارداری: در مطالعات تولید مثل در حیوانات، عوارض جانبی مشاهده شده است.
شیردهی: مشخص نیست که آکلیدینیوم در شیر مادر ترشح می شود یا خیر. طبق اظهار کارخانه ی سازنده، تصمیم به ادامه یا قطع شیردهی در طول درمان باید با در نظر گرفتن خطر قرار گرفتن شیرخوار در معرض دارو، مزایای تغذیه نوزاد با شیر مادر و مزایای درمان برای مادر، گرفته شود.
مکانیسم اثر:
به طور رقابتی و برگشت پذیر باعث مهار عمل استیل کولین در گیرنده های موسکارینی نوع 3 (M3) در عضلات صاف برونش می شود که باعث برونکودیلاسیون می شود.
پارامترهایی که باید مانیتور شود:
FEV1 ، peak flow و یا سایر آزمایشات عملکرد ریوی. علائم/ نشانه های گلوکوم؛ واکنش های افزایش حساسیت؛ احتباس ادرار
فارماکوکنیتیک و فارماکودینامیک:
حجم توزیع: 300لیتر (پس از تزریق IV)
متابولیسم: هیدرولیز سریع و گسترده از طریق استرازهای پلاسما به متابولیت های غیر فعال الکلی و اسیدی
فراهمی زیستی : 6٪ (به دنبال استنشاق از طریق دهان).
نیمه عمرحذفی : 5 تا 8 ساعت (به دنبال استنشاق)
زمان رسیدن به پیک غلظت پلاسمایی : طی 10 دقیقه (به دنبال استنشاق)
دفع: ادرار (<1٪ از هر دوز استنشاقی)
منبع: UpToDate 2020
ارسال نظر