اثر مثبت تزریق تریامسینولون داخل مفصلی در بهبود آرتروز لگن
مطالعهای که اخیرا در مجله BMJ به چاپ رسیدهاست، به بررسی اثرات تزریق داخل مفصلی کورتیکواستروئیدها در مقایسه با مداخلات آموزشی برای بیماران مبتلا به استئوآرتریت لگن پرداختهاست. در این مطالعه تزریق داخل مفصلی کورتیکواستروئید به همراه بیحسی موضعی و با کمک هدایت اولتراسوند در مفصل ران انجام شدهاست.
مطالعهای که اخیرا در مجله BMJ به چاپ رسیدهاست، به بررسی اثرات تزریق داخل مفصلی کورتیکواستروئیدها در مقایسه با مداخلات آموزشی برای بیماران مبتلا به استئوآرتریت لگن پرداختهاست. در این مطالعه تزریق داخل مفصلی کورتیکواستروئید به همراه بیحسی موضعی و با کمک هدایت اولتراسوند در مفصل ران انجام شدهاست.
دکتر زوئی پاسکین، از دانشگاه Keele در بریتانیا، یک کارآزمایی بالینی تصادفی سه بازویی طراحی کردند که شامل 199 بیمار بالغ بالای 40 سال مبتلا به استئوآرتریت لگن بود. این بیماران همگی شدت درد متوسطی را تجربه میکردند. شرکتکنندگان به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. مداخله گروه اول (67 نفر) صرفا دریافت مشاوره و آموزش که بهترین درمان فعلی[1] محسوب میشود. (BCT) گروه دیگر (66 نفر) در کنار BCT، تریامسینولون و لیدوکائین داخل مفصلی نیز دریافت کردند. برای گروه سوم (66 نفر) صرفا لیدوکائین داخل مفصلی تزریق شد.
محققان دریافتند که بیماران دریافتکننده تریامسیونولون در مقایسه با گروه BCT، در طول 6 ماه پس از مداخله، پیشرفت چشمگیرتری در بهبود شدت درد داشتند. (میانگین تفاوت 1.43- و میانگین تفاوت استاندارد 0.55-) در طول 6 ماه، تفاوت معنیداری در شدت درد بیماران گروه 2 و3 مشاهده نشد. اما در بیمارانی که دچار سینوویت شده بودند یا ضایعات افیوژن در سونوگرافی آنها مشاهده شد، نتایج مطالعه به نفع استفاده از تریامسینولون به همراه لیدوکائین است.
به گفته نویسندگان این مطالعه، این پژوهش گزینههای درمانی جدید و مناسبی برای بیماران، به ویژه آنهایی کاندید جراحی نیستد، به ارمغان آوردهاست.
8 آپریل 2022
منبع: سایت Drugs.com
ارسال نظر