معرفی یک داروی جدید برای اختلالات فیروئیدی رحم

فیبروم رحمی یا اختلالات فیبروئیدی رحم یکی از مشکلات شایع در میان خانم‌هاست. به نظر می‌رسد حدود 66 درصد خانم‌ها در طول عمر خود حداقل یک بار دچار ضایعات فیبرومی در رحم خود می‌شوند که در 33 درصد موارد، بیمار به دلیل وجود این ضایعات دچار علامت خواهد شد. از جمله مهم‌ترین علائم این بیماری می‌توان به خون‌ریزی‌های قاعدگی‌ شدید و طولانی مدت، احساس درد و فشار در ناحیه لگن، آنمی، ناباروری، مشکلات ادراری، یبوست، معده درد، کمر درد یا درد هنگام نزدیکی جنسی اشاره کرد. این علائم به شدت کیفیت زندگی بیمار را تحت تاثیر قرار داده و با فعالیت‌های روزمره و اجتماعی او تداخل می‌کند.

منظور از فیبروم، رشد خوش‌خیم بافت عضلات صاف دیواره رحم است که گاها Leiomyoma نیز نامیده می‌شود. اندازه این بافت می‌تواند به کوچکی یک نخود یا بزرگی یک طالبی باشد. به طور معمول، این رشد غیرعادی در سنینی که خانم‌ها قابلیت بارداری دارند، رخ می‌دهد و در دوره یائسگی اندازه این بافت‌ها جمع شده و کوچک می‌شوند. علت و مکانیسم دقیق این بیماری به طور کامل شناخته نشده اما چون شیوع بیماری در سنین 16 تا 50 سالگی که خانم‌ها بیشترین مقدار استروژن را ترشح می‌‎کنند، بیشتر است، احتمال داده می‌شود که رشد این ضایعات وابسته به استروژن باشد. لازم به ذکر است که ریسک بروز فیبروم در خانم‌هایی که بارداری داشته‌اند و به اصطلاح Parous هستند، کمتر است.

در بسیاری از بیماران، درمان علامتی برای کاهش درد و خون‌ریزی در نظر گرفته می‌شود. این داروها عبارتند از IUD‌های حاوی پروژسترون، داروهای هورمونی ضدبارداری، ترانزامیک اسید، داروهای NSAID و پروژسترون خوراکی یا تزریقی. در صورتی که این درمان‌ها علائم بیمار را کنترل نکند، با استفاده از آنالوگ‌های GnRH سیکل‌های قاعدگی خانم را متوقف کرده و با کاهش سطح هورمون‌های جنسی از رشد ضایعات فیبروتیک جلوگیری می‌کنیم. در نهایت، بسیاری از خانم‌های مبتلا به فیبروم، دیر یا زود، ناچار به انجام جراحی و خارج کردن فیبروم، بخشی از رحم یا هیسترکتومی کامل می‌شوند.

اخیرا پژوهشگران روند درمانی جدیدی در نظر گرفته‌اند و داروی Linzagolix که یک آنتاگونیست GnRH است به صورت قرص فرموله کردند. این دارو روزانه یک بار مصرف می‌شود و نتایج مطالعات بالینی حاکی از آن است که نسبت به پلاسبو در کاهش خون‌ریزی بیماران و کوچک شدن فیبروم‌ها بسیار موثرتر عمل کرده است. دارو با دوز 100 یا 200 میلی‌گرم تجویز شده که به ترتیب 56.4 درصد و 93.9 درصد اثربخشی داشته‌اند. داروی Linzagolix را می‌توان همراه درمان ABT[1] یا بدون آن تجویز نمود. منظور از ABT استفاده همزمان از دوز پایین استروژن و پروژسترون است تا سطح مورد نیاز هورمون برای حفظ تراکم استخوان و جلوگیری از عوارض احتمالی را تامین کند.

متخصصین حوزه بیماری‌های زنان، این دارو را به عنوان درمان علائم متوسط تا شدید فیبروم توصیه می‌کنند چرا که این دارو علائم شدید بیماری را کنترل کرده، از ایجاد ناباروری جلوگیری نموده و کیفیت زندگی این بیماران را به طرز چشمگیری ارتقا می‌دهد.

15 آگوست 2024

منبع: سایت Medscape.com