درمان پیرچشمی فقط با استفاده از یک قطره چشمی
پیرچشمی به عنوان یکی از شایعترین اختلالات بینایی، درصد زیادی از افراد را از سنین میانسالی درگیر کرده و آنها را وادار به استفاده از عینک یا تن دادن به عملهای جراحی میکند. تحقیقات جدید راهکار جدیدی پیش پای افراد مبتلا قرار داده که در این نوشتار به صورت خلاصه به آن میپردازیم.
با افزایش سن همه افراد درجاتی از پیرچشمی را تجربه میکنند و در مشاهده اجسام نزدیک و خواندن متون دچار اختلال میشوند. این افراد معمولا جزء استفاده از عینک چاره دیگری ندارند اما به تازگی محققان آرژانتینی از قطرهای رونمائی کردهاند که میتواند درمان این مشکل باشد.
این قطره، ترکیبی از داروی پیلوکارپین و داروی دیکلوفناک است. پیلوکارپین باعث تنگی مردمک شده و به انقباض عضلات مژگانی[1] چشم کمک میکند. عضلات مژگانی در عمل تطابق چشم برای دیدن اشیا در فواصل مختلف نقش دارند. داروی دوم، دیکلوفناک، یک داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی است که التهاب و ناراحتی ناشی از پیلوکارپین را کنترل میکند.
اکثر بیماران مورد مطالعه، این قطره را روزی 2 بار استفاده کردند. یک بار هنگام بیدار شدن از خواب و بار دوم 6 ساعت بعد از اولین دوز. در صورت تداوم علائم و اختلالات بینائی، بیماران مجاز بودند که در صورت تمایل، برای بار سوم از دارو استفاده کنند. در این پژوهش 373 خانم و 393 آقا مورد بررسی قرار گرفتند که میانگین سنی آنها 55 سال بوده است. این افراد در سه گروه مختلف تقسیمبندی شدند و هر دسته، از یک نوع متفاوت از این فرمولاسیون ترکیبی استفاده کردند. دوز دیکلوفناک در هر سه فرمولاسیون یکسان بود اما دوز پیلوکارپین در هر یک از این سه فرمولاسیون متفاوت و به ترتیب 1 درصد، 2 درصد و 3 درصد بود.
برای برآورد میزان اثربخشی این روش، پژوهشگران یک ساعت بعد از مصرف دوز اول قطره از بیماران میخواستند بدون استفاده از عینک، متون چارت جگر[2] را بخوانند. این بررسیها برای دو سال ادامه داده شد. از مزایای این روش درمانی، سرعت اثربخشی آن بود. تنها یک ساعت بعد از اولین دوز دارو، توانایی بیماران در خوانش متون جگر پیشرفت پیدا کرد. در این متون، اندازه حروف هر خط از خط بعدی بزرگتر است یعنی در خطهای پایینتر عبارات با اندازه کوچکتری نوشته شدهاند. در گروه اول که از فرمولاسیون حاوی 1% پیلوکارپین استفاده کرده بودند، دید نزدیک در 99 درصد افراد پیشرفت خارقالعادهای داشت به طوریکه شرکتکنندگان بدون عینک متون جگر را میخواندند و حتی قادر بودند 1 یا 2 خط بیشتر از قبل پیش بروند. همانطور که اشاره شد، در متون جگر، کلمات هر خط با اندازهی کوچکتری نسبت به خط قبل نگارش شده است. در گروه فرمولاسیون 2%، 69 درصد بیماران و در گروه فرمولاسیون 3%، 84 درصد بیماران توانستند 3 خط یا بیشتر در جگر پیشروی داشته باشند. بهبود دید نزدیک تا حداکثر 2 سال و به طور میانیگین برای 434 روز حفظ شد.
لازم به ذکر است که در این مطالعه، هیچ عارضه جانبی نگرانکنندهای از جمله افزایش فشار داخل چشم و جداشدگی شبکیه[3] گزارش نشده است. شایعترین عوارض جانبی گزارش شده عبارتند از سوزش یا قرمزی چشم هنگام استفاده از قطره، تاری دید موقت، اشک ریزش، مگسپران[4] و سردرد.
محققان معتقدند که برای افرادی که پیرچشمی چندان شدیدی ندارند، فرمولاسیون 1% مناسبتر است و افرادی که عملکرد ضعیفتری در خوانش متون جگر داشتند، بهتر است از درصدهای بالاتر پیلوکارپین استفاده کنند.
15 سپتامبر 2025
منبع: سایت ScienceDaily.com
ارسال نظر