هشدار FDA در مورد پوسیدگی دندان ناشی از فرم حل‌شونده در دهان بوپرنورفین
سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) در قالب یک پیام ایمنی هشدار داده است که فرمولاسیون‌های حل‌شونده در دهان داروی بوپرنورفین با مشکلات شدید دهان و دندان مرتبط هستند. این سازمان، تولیدکنندگان را ملزم به قید این عوارض در بروشور این فرآورده‌ها کرده‌است.
هشدار FDA در مورد پوسیدگی دندان ناشی از فرم حل‌شونده در دهان بوپرنورفین
سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) در قالب یک پیام ایمنی هشدار داده است که فرمولاسیون‌های حل‌شونده در دهان داروی بوپرنورفین با مشکلات شدید دهان و دندان مرتبط هستند. این سازمان، تولیدکنندگان را ملزم به قید این عوارض در بروشور این فرآورده‌ها کرده‌است.
عوارض جانبی این داروها که در مدیریت دردهای شدید و درمان سوء مصرف اوپیوئیدها (OUD) استفاده می‌شوند، شامل پوسیدگی دندان، آبسه و عفونت دندانی، سایش دندان و حتی افتادن دندان می‌باشد.
موارد متعددی از بروز این عوارض حتی در بیمارانی که سابقه مشکلات دهان و دندان نداشتند، گزارش شده است.
با این حال، FDAتاکید می‌کند که بوپرنورفینیک گزینه درمانی مهم در درمانOUD و کنترل درد در بیماران بدحال است و در این بیماران، مزایای اینفرمولاسیون به وضوح بیشتر از خطرات آن است.
در سال 2002 قرص زیر زبانی بوپرنورفینو در سال 2015 فیلم‌های دهانی این دارو برای مدیریت درد تاییدیه گرفتند. هر دو روش دارورسانی با مشکلات دهان و دندان همراه بوده‌اند. از زمان تایید این فرآورده‌ها،FDA۳۰۵ مورد از عوارضدهان و دندان مرتبط با بوپرنورفین را شناسایی کرده است که 131 مورد آن جز عوارض جدی به شمار می‌رفتند. هر چند به نظر می‌رسد موارد بیشتری وجود داشته باشد چراکه این آمار صرفا منعکس‌کننده داده‌های FDAو مقالات پزشکی منتشرشده می‌باشد.
میانگین سنی بیمارانی که در حین مصرف بوپرنورفین دچار این دسته عوارض شده‌اند، 42 سال است اما بیماران ۱۸ ساله نیز در بین موارد گزارش‌شده به چشم می‌خورند.
بیشتر موارد بروز عارضه مربوط به بیمارانی بوده است که برای درمان OUDتحت درمان با بوپرنورفین بوده‌اند. با این حال، 28 مورد از مشکلات دهان و دندان در بیمارانی که از بوپرنورفین برای درمان درد استفاده می‌کردند، گزارش شده‌است.
در 26 مورد، بیماران سابقه قبلی مشکلات دهان و دندان نداشتند. برخی از عوارض دندانی در عرض2 هفته پس از شروع درمان ایجاد شدند. در حالیکه میانگین زمان بروز این عوارض حدود 2 سال پس از شروع درمان تخمین زده شده‌است.
از بین 305 مورد گزارش شده، در 113 مورد درگیری بیش از یک دندان گزارش شده است.
رایج‌ترین راهکار درمانی برای مدیریت این عوارض، کشیدن دندان بوده‌است که برای ۷۱ مورد از بیماران انجام شده‌است. سایر موارد تحتدرمان ریشه، جراحی دندان، روکش‌گذاری و ایمپلنت قرار گرفتند.
FDA بر لزوم آموزش به بیماران در خصوص این عوارض و نحوه پیشگیری از آن تاکید می‌کند.کادر درمان موظفندبیماران را از شیوع بالای عوارض دهان و دندان به دنبال مصرف فرآورده‌های حل‌شونده در دهان بوپرنورفین آگاه کنند و در خصوص شدت این عوارض و لزوم مراجعه منظم به دندانپزشکی و ویزیت‌های دوره‌ای، اطلاعات لازم را در اختیار بیماران قرار دهند. بیماران باید توجیه باشند که دارو باید مطابق آن‌چه پزشک برایشان تجویز کرده‌است، مصرف شود. قطع ناگهانی دارو یا کاهش دوز بدون مشورت با پزشک می‌تواند با عواقب جدی همراه باشد.
بیماران باید بهداشت دهان و دندان را بیش از پیش جدی بگیرند و اقدامات جدی‌تری در این راستا انجام دهند. آموزش بیماران در خصوص این اقدامات نیز از جمله وظایف کادر درمان می‌باشد.
یکی از راهکارهایی که به کاهش بروز عوارض دهان و دندان این فرآورده‌ها کمک می‌کند، شست‌وشوی دهان بعد از استفاده از دارو می‌باشد. باید به بیماران توصیه شود پس از حل شدن کامل دارو، یک جرعه بزرگ آب بنوشند، آن را به آرامی اطراف لثه و دندان‌ها چرخانده و سپسببلعند.بیماران باید حداقل 1 ساعت بعد از استفاده از فرمولاسیون‌های حل‌شونده در دهان بوپرنورفین، از مسواک زدن خودداری کنند.با این کار فرصت کافی برای برقراری مجدد هموستاز دهانی فراهم می‌شود و از هرگونه آسیب مکانیکی که ممکن است در اثر مسواک زدن ایجاد گردد، جلوگیری می‌شود.
بیماران بایدپزشک خود را از سوابق بیماری‌های دهان و دندانی خود و همچنین پوسیدگی‌های دندانی فعلی خود مطلع کنند. توصیه می‌شود از ابتدای شروع درمان با فرمولاسیون‌های حل‌شونده در دهان بوپرنورفین، بیماران به صورت دوره‌ای توسط دندان‌پزشک معاینه شود.
۱۳ ژانویه ۲۰۲۲
منبع خبر: سایت Medscape
ارسال نظر