محققان داروی جدیدی برای درمان مراحل اولیه پارکینسون یافته‌اند که به اندازه فرم آهسته‌رهش پرامی‌پکسول موثر است اما در طول روز اثرات خواب‌آلودگی کمتری ایجاد می‌کند.

Abaloparatide یک آنالوگ پروتئین مرتبط با هورمون پاراتیروئید است. در سال 2017، FDA استفاده از این دارو در خانم‌های یائسه‌ی واجد شرایط را تایید نمود.

استفاده منظم از ملین‌ها، به ویژه استفاده هم‌زمان از چندین نوع ملین، با افزایش خطر ابتلا به زوال عقل همراه است.

استفاده از داروهای ضدتشنج ریسک ابتلا به بیماری پارکینسون را افزایش می‌دهد.

به نظر می‌رسد تزریق داخل مفصلی PRP به کاهش درد بیماران کمک می‌کند. لازم به ذکر است که PRP برای این اندیکاسیون تاییدیه سازمان غذا و دارو آمریکا (FDA) را ندارد و به صورت Off-lable مورد استفاده قرار می‌گیرد. این روش با عوارض جانبی جزئی همراه است و می‌تواند در بهبود وضعیت بیماران مبتلا به استئوآرتریت شانه، لگن و زانو موثر باشد.

VV116 نوعی داروی ضدویروس نوکلئوتیدی است که بر علیه ویروس SARS-Cov-2 عمل می‌کند.

سندرم نفروتیک به دنبال آسیب به گلومرول‌ها در کلیه ایجاد می‌شود. گلومرول‌ها ساختارهایی هستند که در داخل کلیه خون را تصفیه می‌کنند. آسیب به این بخش‌ها، باعث می‌شود پروتئین‌های خونی از جمله آلبومین وارد جریان ادرار شوند. به نشت بیش از حد پروتئین‌ها در ادرار «پروتئینوری» گفته می‌شود. به تدریج سطح آلبومین خون بیمار افت می‌کند. تشدید این اختلال، با تجمع مایعات در بافت‌های بدن همراه خواهد بود. به این پدیده «ادم» گفته می‌شود.

فرم سریع‌الرهش داروی بروموکریپتین[1](BCQR) در نوجوانان مبتلا به دیابت نوع یک (T1D) می‌تواند به کنترل فشار خون کمک کرده و سفتی مرکزی و محیطی آئورت را در این بیماران بهبود ببخشد.

Lecanemabیک آنتی بادی مونوکلونال انسانی است که با میل ترکیبی بالایی به پروتوفیبریل‌های آمیلوئید بتا (Aβ) محلول متصل می‌شود. این دارو هر 2 هفته یک بار و به صورت وریدی تزریق می‌شود.