مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE[1]) و مسدودکننده‌های گیرنده آنژیوتانسین II (ARBs[2])به طور گسترده در درمان فشار خون بالا، بیماری مزمن کلیه و نارسایی قلبی استفاده می‌شوند. این داروها علاوه بر اثربخشی مناسب، دارای مزایایی همچون تحمل پذیری خوب و عوارض جانبی محدود می‌باشند. همچنین عوارضی که با دوزهای بالاتر دیورتیک‌ها یا مسدود کننده‌های بتا بر متابولیسم لیپید و گلوکز مشاهده می‌شود با این داروها دیده نمی‌شود. در این مقاله به طور خاص به بررسی عوارض جانبی داروهای مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین و مسدود کننده‌های گیرنده آنژیوتانسین II پرداخته شده است.

در سرتاسر جهان، میلیون‌ها نفر برای تنظیم خلق‌وخو از داروهای ضد افسردگی استفاده می‌کنند. جدیدا یک مطالعه بزرگ نشان داده است که این داروها در طول زمان ممکن است در بهبود کیفیت زندگی فرد تأثیر چندانی نداشته باشند. به گفته عمر آل‌محمد، استادیار داروسازی بالینی در دانشگاه ملک سعود و پژوهش‌گر اصلی این تحقیق، بین کیفیت زندگی بیماران مبتلا به افسردگی که تحت دارودرمانی قرار گرفتند و بیمارانی که دارو دریافت نکردند، تفاوت چندانی دیده نمی‌شود.

بر اساس مطالعه‌ای که اخیرا در مجله Regional Anesthesia & Pain Medicine. منتشر شد، تزریق لیدوکائین برای میگرن مزمن مقاوم به درمان مفید به نظر می‌رسد.

دکتر مجتبی مجتهد زاده: داروسازان، میراث داران به حق دانش کهن داروسازی کشور، در پاندمی کرونا نیز چون همیشه، پرچمداران ارائه خدمات دارویی در کنار سایرعزیزان کادر درمان بودند.

9 نفر از هر 10 بیمار کووید19 (87٪) تا 60 روز پس از شروع بیماری حداقل یک علامت کووید طولانی را تجربه می‌کنند. 32٪ این افراد یک یا دو علامت و 55٪ سه علامت یا بیشتر را گزارش کرده‌اند. بیش از 50 درصد موارد حداقل یک عارضه را تا 1 سال پس از ابتلا به همراه داشتند.

بر اساس مقاله‌ای که اخیرا در ژورنال Infectious Diseases به چاپ رسیده است، اثربخشی واکسن (VE) در برابر عفونت SARS-CoV-2 و COVID-19 علامت‌دار به مرور زمان کاهش می‌یابد اما به نظر می‌رسد در خصوص ابتلا به نوع شدید کووید19 شرایط متفاوت است و اثر واکسن ادامه‌دار است.