به گفته کارشناس ارشد سازمان جهانی بهداشت (WHO)، دکتر روزاموند لوئیس، صدها مورد گزارش شده از آبله میمونی در سراسر جهان دیده شده‌است اما به احتمال زیاد این بیماری به یک پاندمی جدید تبدیل نمی‌شود. هر چند هم‌چنان ناشناخته‌های بسیاری در خصوص این بیماری وجود دارد.

داروها و مکمل های لاغری غیر مجاز ماهواره ای حاوی آمفتامین، سیبوترامین و افدرین می باشند که عوارض جبران ناپذیری را برای مصرف کننده ایجاد می کنند.

مدیریت کارآمد بیماری رفلاکس مری به معده نیازمند یک رویکرد چندوجهی است که در آن تظاهرات بالینی بیمار، یافته‌های اندوسکوپی و ناهنجاری‌های فیزیولوژیکی بیماردر انتخاب مدیریت درمان مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. تصمیم‌گیری در خصوص روند درمان ممکن است بسته به نوع و اندازه فتق هاتیال، وجود یا عدم وجود ازوفاژیت خورنده، سندرم بارت در مری، شاخص توده بدنی و ناهنجاری‌های پاتولوژیک چون گاستروپارزی یا عدم انقباض/تحرک کافی عضلات گوارشی متفاوت باشد. راهکارهای درمانی این اختلال در درجه اول اصلاح سبک زندگی است. در ادامه و در صورت عدم کنترل علائم، ممکن است نیاز به شروع دارودرمانی به ویژه با داروهایی که ترشح اسید معده را مهار می‌کنند، باشد. جراحی و مداخلات اندوسکوپیک نیز جزء راهکارهای درمانی هستند که در موارد مقاوم به درمان مد نظر قرار می‌گیرند. اصلاحات سبک زندگی شامل توصیه‌هایی برای اصلاح رژیم غذایی است (محتواو زمان بندی رژیم غذایی)، وضعیت قرارگیری بدندر زمان مصرف غذا و هنگام خواب ومدیریت وزن بیمار می‌باشد.

مطالعه‌ای که اخیرا در مجله BMJ به چاپ رسیده‌است، به بررسی اثرات تزریق داخل مفصلی کورتیکواستروئیدها در مقایسه با مداخلات آموزشی برای بیماران مبتلا به استئوآرتریت لگن پرداخته‌است. در این مطالعه تزریق داخل مفصلی کورتیکواستروئید به همراه بی‌حسی موضعی و با کمک هدایت اولتراسوند در مفصل ران انجام شده‌است.

اخیرا مطالعه‌ای در researchsquare.com به چاپ رسیده که به بررسی ارتباط بین مصرف مهارکننده‌های پمپ پروتون (PPI) و خطر ابتلا به آلزایمر پرداخته است. این مطالعه مورد- شاهدی حاکی از این است که مصرف PPIها با افزایش خطر ابتلا به آلزایمر همراه است. این ارتباط فارغ از مدت زمان مصرف PPI، مصرف فعلی یا قبلی بوده و حتی در صورت استفاده از نسل دوم PPIها برقرار است.